Ο καρκίνος θυρεοειδούς
αποτελεί την ένατη συχνότερη κακοήθεια στον άνθρωπο παγκοσμίως, με τη συχνότητα εμφάνισης του να αυξάνει ολοένα και περισσότερο στις μέρες μας.
Το θηλώδες καρκίνωμα είναι η συχνότερη μορφή κακοήθειας του θυρεοειδούς αδένα εμφανίζοντας εξαιρετική πρόγνωση. Παρόλα αυτά εξακολουθεί να εμφανίζει ποσοστά υποτροπής έως 30% με τη μορφή τοπικών ή και απομακρυσμένων μεταστάσεων.
Η πολυεστιακότητα, η ταυτόχρονη παρουσία δηλαδή περισσοτέρων από μιας εστιών καρκίνου, είναι αρκετά συχνή στο Θηλώδες Καρκίνωμα θυρεοειδούς αδένα.
Σχετίζεται όμως με την υποτροπή της νόσου ή ακόμα και με την επιβίωση των ασθενών αυτών;
Φως στο ερώτημα αυτό έρχεται να ρίξει μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις αρχές Οκτωβρίου 2021, σε ένα από τα εγκυρότερα και πιο αξιόπιστα επιστημονικά περιοδικά που αφορούν τη Χειρουργική του τραχήλου*.
Οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης έκαναν μία συστηματική ανασκόπηση, έψαξαν δηλαδή όλες τις σχετικές επιστημονικές δημοσιεύσεις στο θέμα, μέχρι τον Ιούνιο του 2020, η οποία περιλαμβάνει σχεδόν 34.000 ασθενείς.
Οι συγγραφείς λοιπόν καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η πολυεστιακότητα (δηλ. περισσότερες από μια εστίες καρκίνου ταυτόχρονα) στους ασθενείς με θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς αδένα σχετίζεται με μεγαλύτερα ποσοστά υποτροπής της νόσου (συνήθως με τη μορφή λεμφαδενικών μεταστάσεων), χωρίς όμως να επηρεάζει την επιβίωση τους.
Βρήκαν ακόμη ότι η πολυεστιακότητα επηρεάζει εξίσου ασθενείς με μικροκαρκινώματα (μικρότερα από 1 εκ.) και μεγαλύτερους όγκους. Επιπλέον, ανέδειξαν ότι όσο περισσότερες είναι οι εστίες καρκίνου στο θυρεοειδή τόσο μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα υποτροπής, ενώ η πολυεστιακότητα σε μικρότερες ηλικίες προκαλεί σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες υποτροπής σε νεαρότερους απ’ ότι σε μεγαλύτερους ασθενείς.
Συμπέρασμα
Συμπερασματικά λοιπόν, οφείλουμε πάντα να εξατομικεύουμε τη θεραπεία σε όλους τους ασθενείς με καρκίνο θυρεοειδούς. Η πολυεστιακότητα, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία κυμαίνεται από 18 έως 87% στους ασθενείς με θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς αδένα. Πρέπει πάντα ο χειρουργός να έχει υπόψιν την πιθανότητα αυτή ώστε να κατευθύνει σωστά τον ασθενή του και να εφαρμόσει την καταλληλότερη θεραπεία. Ο αριθμός των εστιών, η ηλικία του ασθενούς και το μέγεθος του όγκου είναι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψιν, ώστε να εφαρμοστεί η κατάλληλη θεραπεία για να μειώσουμε τον κίνδυνο υποτροπής της νόσου και πιθανής ανάγκης για επανεπέμβαση.
Ο σωστός προεγχειρητικός σχεδιασμός (υπερηχογράφημα και χαρτογράφηση τραχήλου από έμπειρο ακτινολόγο) και η επιλογή της επαρκούς και αποτελεσματικής χειρουργικής θεραπείας (ολικής θυρεοειδεκτομή, λεμφαδενικός καθαρισμός) από τον έμπειρο και εξειδικευμένο χειρουργό είναι τα προαπαιτούμενα στοιχεία για να μειωθούν στο ελάχιστο οι πιθανότητες υποτροπής και επανεμφάνισης της νόσου.
ΣΧΕΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
-
JAMA Otolaryngology – Head & Neck Surgery, October 2021, Vol:147(10), Pages: 847-854
-
Association of Multifocality With Prognosis of Papillary Thyroid Carcinoma – A Systematic Review and Meta-analysis